2004-2009: Επανίδρυση σπάταλου κράτους…. χωρίς τέλος.

ΕΡΩΤΗΣΗ Φίλιππου Πετσάλνικου πρoς τον Πρωθυπουργό κ. Καραμανλή





Με ερώτησή μου προς τον κ. Πρωθυπουργό στις 14.9.2006 και μετά από προσεκτική μελέτη 63 νόμων, που είχε ψηφίσει η Κυβέρνηση της ΝΔ από τον Απρίλιο του 2004 έως τον Αύγουστο του 2006, είχα επισημάνει τη συνεχή διόγκωση του δημόσιου τομέα με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός σπάταλου κράτους και κατ΄ επέκταση την οικονομική επιβάρυνση του φορολογούμενου πολίτη.



Διαπίστωση η οποία ερχόταν σε αντίθεση με τις εξαγγελίες που είχε κάνει ο κ. Καραμανλής στις 20-3-2004 κατά τις προγραμματικές δηλώσεις της Κυβέρνησης, όπου επί λέξει ανέφερε ότι: «πρέπει να υπάρξει περιορισμός της κρατικής σπατάλης, έτσι θα βρούμε τους πόρους για την κοινωνική πολιτική».



Από την προσεκτική μελέτη των 63 πρώτων Νόμων της Κυβέρνησης μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2006 προέκυπτε ήδη η ίδρυση 309 νέων Δημόσιων Υπηρεσιών, η συγκρότηση 430 νέων αμειβόμενων Επιτροπών και Ομάδων Εργασίας και η σύσταση 5.812 νέων θέσεων προσωπικού, με συνολική ετήσια επιβάρυνση των προϋπολογισμών κατά 123.698.791€ και εφάπαξ δαπάνη 27.562.300€ για την έναρξη λειτουργίας.



Στην ομιλία του στην ΔΕΘ τον Σεπτέμβριο του 2006 ο κ. Πρωθυπουργός δήλωνε πάλι ότι «προωθείται σχέδιο αναδιάρθρωσης ή κατάργησης υπηρεσιών και φορέων του Δημοσίου», προφανώς για να περιοριστεί η κρατική σπατάλη, ενώ και ο Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης κ. Παυλόπουλος υπογράμμιζε στις 4 Οκτωβρίου 2006 στην απάντησή του προς την ερώτησή μου ότι είχαν υπάρξει αποφάσεις και πρόβλεψη συστήματος ελέγχου για την «αναδιάρθρωση ή συγχώνευση ή μετατροπή υπηρεσιών, επιτροπών και φορέων του Δημοσίου» και ότι ήταν σαφές ότι «…αυτή η Κυβέρνηση κάνει πράξη τις δεσμεύσεις της και στον τομέα του περιορισμού της κρατικής σπατάλης».



Μια προσεκτική μελέτη όμως τώρα 81 Νόμων που ψήφισε η Κυβέρνηση της Ν.Δ. από τον Οκτώβριο του 2006 έως τον Ιανουάριο του 2009 αποδεικνύει ότι πάλι υπάρχει πλήρης αναντιστοιχία ανάμεσα στους λόγους και τα έργα της Κυβέρνησης. Με τους Νόμους των τελευταίων δυόμιση χρόνων όχι μόνο δεν υπήρξε ουσιαστική μείωση αλλά αντίθετα το δημόσιο διογκώθηκε ακόμη περισσότερο.



Συγκεκριμένα προστέθηκαν στο διάστημα αυτό 386 νέες Δημόσιες Υπηρεσίες, συστάθηκαν 5.641 νέες θέσεις προσωπικού και συγκροτήθηκαν 37 νέες αμειβόμενες Επιτροπές.Από τις εκθέσεις του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους προκύπτει ότι οι νέες υπηρεσίες, θέσεις κλπ., που δημιουργήθηκαν στο διάστημα αυτό, προκαλούν επιπλέον ετήσιες δαπάνες σε 98.529.888€ καθώς και εφάπαξ δαπάνη 47.710.600€ για την έναρξη λειτουργίας των.



Από τα παραπάνω προκύπτει ότι από τον Απρίλιο του 2004 έως τον Ιανουάριο του 2009, όχι μόνο δεν υπήρξε νοικοκύρεμα, οικονομία και μείωση του σπάταλου Κράτους αλλά αντίθετα υπήρξε περαιτέρω διόγκωσή του και μεγάλη επιβάρυνση του φορολογούμενου πολίτη .



Με 144 νομοθετήματα της Κυβέρνησης της Ν.Δ., ιδρύθηκαν συνολικά 695 νέες Δημόσιες Υπηρεσίες, συστήθηκαν 11.443 νέες θέσεις προσωπικού και συγκροτήθηκαν 467 αμειβόμενες νέες επιτροπές και ομάδες εργασίας. Ειδικότερα:

Ιδρύθηκαν:

5 νέα ΝΠΔΔ

13 νέα ΝΠΙΔ

5 νέες Εθνικές Αρχές

4 νέες Γενικές Γραμματείες

5 νέες Ειδικές Γραμματείες

1 νέα Γενική Επιθεώρηση

9 νέες Γενικές Δ/νσεις

102 νέες Διευθύνσεις

232 νέα Τμήματα

285 νέες Ειδικές Υπηρεσίες

30 νέα Αυτοτελή Γραφεία

4 νέα Κέντρα και Ινστιτούτα



Συγκροτήθηκαν:

435 νέες Επιτροπές

32 νέες Ομάδες Εργασίας



Συστήθηκαν:

172 νέες θέσεις Συμβούλων-Συνεργατών σε Υπουργεία και Διοικήσεις Οργανισμών

659 νέες θέσεις Ειδικού Προσωπικού

3.210 νέες θέσεις Διοικητικού Προσωπικού

3.300 νέες θέσεις ειδικής 3ετούς σύμβασης

16 νέες θέσεις Αναπληρωτών Προϊσταμένων και Διευθυντών Υπουργείων

52 νέες θέσεις μελών Δ.Σ. Οργανισμών και Ταμείων

4.029 θέσεις Αγροφυλάκων



Από τις Εκθέσεις του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους προκύπτει ότι την 5ετία αυτή με την συνεχή επανίδρυση του σπάταλου κράτους, ο προϋπολογισμός επιβαρύνεται ετησίως συνολικά με 222.228.679€ καθώς και με εφάπαξ δαπάνη 75.272.900€ για την έναρξη λειτουργίας των νέων Υπηρεσιών.



Σημειωτέον ότι στην παραπάνω καταγραφή των νέων υπηρεσιών, θέσεων, επιτροπών κλπ. δεν περιλαμβάνονται θέσεις και δαπάνες που αφορούν τους ευαίσθητους τομείς της Παιδείας και Υγείας-Πρόνοιας.



Συνεπεία των ανωτέρω ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κ. Πρωθυπουργός:



· Είναι αναγκαίες και χρήσιμες για τον πολίτη όλες αυτές οι εκατοντάδες νέες υπηρεσίες στο δημόσιο, οι εκατοντάδες Επιτροπές και οι χιλιάδες θέσεις που επιβαρύνουν με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ ετησίως τους φορολογούμενους;



· Με βάση ποιες μελέτες κόστους-οφέλους αποφασίσθηκε η συνεχής αύξηση του υδροκεφαλισμού της δημόσιας διοίκησης;



· Πως συμβιβάζεται από την μια να μιλά η Κυβέρνηση και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός συνεχώς για πάταξη της σπατάλης στο Δημόσιο και από την άλλη να ψηφίζει Νομοσχέδια που αυξάνουν συνεχώς την σπατάλη με τη δημιουργία νέων υπηρεσιών και θέσεων;

Αίτημα για την ελεύθερη κίνηση των νέων στην Ευρώπη

Στις 14 Φεβρουαρίου 2009, όλες οι νεολαίες των κομμάτων που ανήκουν στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα ξεκινούμε μία πανευρωπαϊκή καμπάνια προβολής του ακόλουθου αιτήματος για το δικαίωμα πρόσβασης στο «Universal Erasmus»: “Ζητούμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, όλοι οι νέοι άνθρωποι μεταξύ 16 και 29 ετών να έχουν το δικαίωμα και την ευκαιρία να ταξιδέψουν, να ζήσουν, να εργαστούν ή να σπουδάσουν τουλάχιστον για έξι μήνες σε μία χώρα-μέλος της ΕΕ διαφορετική από αυτή στην οποία κατοικούν”.
Πριν από 25 χρόνια, στις 14 Φεβρουαρίου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ξεκίνησε επίσημα τις διαδικασίες για την εγκαθίδρυση μίας Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως την είχε προτείνει ο Altiero Spinelli.
Σήμερα, εμείς, οι νέοι Ευρωπαίοι που αγαπάμε την ιδέα μίας δημοκρατικής, κοινωνικής, και – πάνω απ’ όλα – ενωμένης Ευρώπης, όπως την σχεδίασαν ο Spinelli και οι ιδρυτές της, ηγούμαστε στην προσπάθεια για ένα Νέο Ευρωπαϊκό Σχέδιο. Στόχος μας είναι να αποδείξουμε ότι υπάρχει μία νέα γενιά που πιστεύει ξεκάθαρα στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και θεωρεί την υλοποίησή της ως το μόνο τρόπο για ν’ ανταποκριθούμε στις προκλήσεις της σύγχρονης κοινωνίας.
Αν θέλουμε να πιστέψουν οι νέοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πρέπει να τους δώσουμε την ευκαιρία της ευρωπαϊκής εμπειρίας. Να ζήσουν στην Ευρώπη, να ταξιδέψουν στην Ευρώπη, να έλθουν σε επαφή με άλλους νέους Ευρωπαίους, να γνωρίσουν την πλούσια πολιτιστική και κοινωνική ποικιλία της Ένωσής μας. Να συμμετάσχουν σε ένα ευρύ Ευρωπαϊκό Σχέδιο.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει μία μοναδική κουλτούρα σε προγράμματα ανταλλαγών. Το πρόγραμμα “Erasmus” είναι ίσως το πιο γνωστό, όμως υπάρχουν και πολλά άλλα παρόμοια, σε άλλους τομείς της επίσημης ή ανεπίσημης εκπαίδευσης, της επαγγελματικής κατάρτισης και του εθελοντισμού. Όλα αυτά προάγουν την κινητικότητα των νέων στην ΕΕ.

Άρα, πού είναι το πρόβλημα;

Σκεφτείτε αυτό:

Υπάρχουν 90 εκατομμύρια νέοι Ευρωπαίοι μεταξύ 16 και 29 ετών. Πόσοι, αλήθεια, από αυτούς συμμετέχουν στα προγράμματα ανταλλαγής της ΕΕ;

Η απάντηση είναι: 300.000!

Αν ο στόχος μας ήταν η εγκαθίδρυση μίας Ευρώπης για τους προνομιούχους και τις ελίτ, θα μπορούσαμε σωστά να ισχυριστούμε ότι ο στόχος αυτός επιτεύχθηκε…

Η Ευρώπη έχει τα μέσα να ανταποκριθεί σε αυτή την κατάσταση. Αυτό που της λείπει, είναι η πολιτική βούληση των κυβερνήσεών της.

Το αίτημά μας δεν είναι απλώς ένα επιπλέον αίτημα για περισσότερους οικονομικούς πόρους από την Ευρωπαϊκή Ένωση: αυτό που θέλουμε είναι αυτά τα χρήματα να δαπανώνται σωστά. Οι καλές προθέσεις και οι έξυπνες ιδέες δεν είναι αρκετές. Πρέπει να χρηματοδοτούνται κατάλληλα και αποτελεσματικά. Και πρέπει να είναι προσβάσιμες σε όλους.

Οι θεσμοί, η τοπική αυτοδιοίκηση, η κοινωνία των πολιτών και ο ιδιωτικός τομέας πρέπει να εμπλακούν σε μεγαλύτερη κλίμακα στην διαδικασία προώθησης της κινητικότητας των Ευρωπαίων.
Είμαστε πεπεισμένοι ότι αυτός είναι ο τρόπος για να δημιουργήσουμε μία γενιά πραγματικών Ευρωπαίων πολιτών, που έχει τα απαραίτητα προσόντα για να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις ενός διεθνούς εργασιακού περιβάλλοντος που γίνεται ολοένα και πιο ανταγωνιστικό.
Αν συμφωνείτε ότι όλοι οι νέοι Ευρωπαίοι – και όχι απλώς μερικοί – πρέπει να έχουν το δικαίωμα και την ευκαιρία στην κινητικότητα, ενώστε τη φωνή σας μαζί μας στο Αίτημα “Universal Erasmus – Erasmus για όλους”.
Ένα πρόγραμμα που πρέπει να είναι για όλους!
Ένα πρόγραμμα που πρέπει να αφορά όλους τους τομείς εκπαίδευσης!
Ξέρουμε ότι μπορούμε. Το ερώτημα είναι, πόσο το θέλουμε!
Υπογράψτε σήμερα!
www.ecosy.org
www.universalerasmus.eu

“Ζητούμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, όλοι οι νέοι άνθρωποι μεταξύ 16 και 29 ετών να έχουν το δικαίωμα και την ευκαιρία να ταξιδέψουν, να ζήσουν, να εργαστούν ή να σπουδάσουν τουλάχιστον για έξι μήνες σε μία χώρα-μέλος της ΕΕ διαφορετική από αυτή στην οποία κατοικούν”.

ECOSY – Ευρωπαίοι Νέοι Σοσιαλιστές: 9 δεσμεύσεις για το 2009

Αλλάζουμε την Ευρώπη

9 δεσμεύσεις για το 2009

Οι Ευρωπαίοι Νέοι Σοσιαλιστές, Σοσιαλδημοκράτες, Εργατικοί και
Προοδευτικοί, δουλεύουμε για την αλληλεγγύη, την ισότητα, τη δικαιοσύνη,
την ελευθερία και τη δημοκρατία. Είμαστε ενωμένοι για μία Ευρώπη
ομόσπονδη, δημοκρατική, κοινωνική και με ισχυρό διεθνή ρόλο. Δεν
επιτρέπουμε να μείνει κανείς στο περιθώριο. Αγωνιζόμαστε για περισσότερες
και καλύτερες δουλειές για όλους. Προάγουμε τη διαφορετικότητα και
διασφαλίζουμε την κοινωνική συνοχή. Παλεύουμε για την κοινωνική
ασφάλιση. Προωθούμε καλύτερη διακυβέρνηση για την Ευρώπη.
Εγγυώμαστε τη δίκαιη παγκοσμιοποίηση. Όλοι μαζί, κάνουμε την αλλαγή!
Οι δεξιές και συντηρητικές πολιτικές δυνάμεις δίνουν ψεύτικες υποσχέσεις.
Εμείς οφείλουμε ν’αναλάβουμε δράση. Η ανεργία των νέων αυξάνεται. Πολλοί
άνθρωποι αισθάνονται εγκαταλελειμμένοι. Όλο και περισσότερα παιδιά
σταματούν το σχολείο. Υπερβολικά πολλοί και αναποτελεσματικοί κανονισμοί
και νόμοι θεσπίζονται. Η φτώχεια εξαπλώνεται. Η κοινωνική ασφάλιση
υποβαθμίζεται συνεχώς. Η Ευρώπη αμελεί να αναλάβει την διεθνή της
ευθύνη. Δεν κλείνουμε τα μάτια σ’ αυτά τα προβλήματα, αλλά προτείνουμε
ρεαλιστικές λύσεις. Όλοι μαζί, νοιαζόμαστε!
Δεσμευόμαστε συγκεκριμένα. Παρουσιάζουμε 9 δεσμεύσεις για το 2009. Και
είμαστε υπόλογοι μόνο σ’Εσάς, το Λαό της Ευρώπης. Η Αλλαγή για την
Ευρώπη είναι το νέο όραμα μίας νέας γενιάς. Ένα όραμα ξεκάθαρο, που
παρέχει σε όλους ευκαιρίες για ένα καλύτερο μέλλον. Σας καλούμε να
πορευτούμε όλοι μαζί. Όλοι μαζί, μπορούμε να κάνουμε την Ευρώπη
αποτελεσματική!
1. Δεσμευόμαστε για 15 εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας έως το 2014.
Βάζουμε τέλος στις κακές συνθήκες εργασίας για τους νέους.
2. Δεσμευόμαστε για περισσότερη κοινωνική ασφάλιση. Για δημόσια
υγεία, δημόσια εκπαίδευση, δημόσια διά βίου κατάρτιση υψηλής
στάθμης.
3. Δεσμευόμαστε για την εξάλειψη της φτώχειας. Για εθνικά κατώτατα
εισοδήματα και μισθούς.
4. Δεσμευόμαστε να καταργήσουμε την άχρηστη γραφειοκρατία. Χτίζουμε
την Ευρώπη των Πολιτών. Οι νέοι συμμετέχουν στη λήψη των
αποφάσεων.
5. Δεσμευόμαστε για την αντιμετώπιση των πραγματικών αιτιών της
μετανάστευσης και για καλύτερες πολιτικές ένταξης.
6. Δεσμευόμαστε για ίσα δικαιώματα για όλους: Καμία διάκριση σε βάρος
των γυναικών, των νέων, των ομοφυλοφίλων, των ανθρώπων με
ECOSY – Ευρωπαίοι Νέοι Σοσιαλιστές: 9 δεσμεύσεις για το 2009
Αλλάζουμε την Ευρώπη 2
αναπηρίες, των μεταναστών, των μειονοτήτων, των ανθρώπων με
διαφορετικό θρήσκευμα.
7. Δεσμευόμαστε για έναν βιώσιμο τρόπο ζωής: Όποιος ρυπαίνει,
πληρώνει επιπλέον «πράσινους» φόρους. Η υπεύθυνη στάση προς το
περιβάλλον ανταμείβεται.
8. Δεσμευόμαστε για τερματισμό των μονόπλευρων δράσεων: για τη
μεταρρύθμιση της παγκόσμιας διακυβέρνησης και τον ειρηνικό
αφοπλισμό.
9. Δεσμευόμαστε για αξιοπρεπή εργασία για όλους: Βάζουμε τέλος στην
παγκόσμια οικονομική κρίση και ρυθμίζουμε τη δίκαιη
παγκοσμιοποίηση.

ΛΥΣΗ ΠΡΩΤΗ: ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ. ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ
ΔΟΥΛΕΙΕΣ. ΤΕΛΟΣ ΣΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ.

Στην Ευρώπη (μία από τις πλουσιότερες περιοχές του πλανήτη), ζει κάτω από
το όριο της φτώχειας ένας στους έξι – δηλαδή περίπου 74 εκατομμύρια
άνθρωποι. 19 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι άνεργοι.
Το πλουσιότερο 1% του πληθυσμού έχει υπερδιπλασιάσει το ποσοστό του
συνολικού εισοδήματος που καρπώνεται, από 8% το 1980, σε 17% σήμερα.
Και πρόσφατα, το φαινόμενο των «φτωχών εργαζομένων» άρχισε να χτυπά
τους περισσότερους νέους ανθρώπους, οι οποίοι εργάζονται, αλλά
παραμένουν φτωχοί. Το μέλλον μας στην Ευρώπη είναι διαφορετικό.

Δεσμευόμαστε για 15 εκατομμύρια νέες θέσεις
εργασίας έως το 2014.
Βάζουμε τέλος στις κακές
συνθήκες εργασίας για τους νέους.
Η οικονομική ανάπτυξη είναι απαραίτητη για να επιτευχθεί ο στόχος της
πλήρους απασχόλησης, αλλά δεν είναι αρκετή για τη δημιουργία
περισσότερων και καλύτερων θέσεων εργασίας και για την εξάλειψη της
φτώχειας. Χρειαζόμαστε μία Ευρώπη που να επενδύει στους ανθρώπους της,
που να επενδύει στις δεξιότητες και σε ευκαιρίες ειδικά για τους νέους
ανθρώπους. Η περαιτέρω εφαρμογή και η ανανέωση των στόχων της
Στρατηγικής της Λισσαβόνας είναι θεμελιώδης σε αυτή τη διαδικασία. Η
πλήρης απασχόληση είναι ένα κεντρικό στοιχείο του οράματός μας για τη
διασφάλιση ενός ευρωπαϊκού κράτους ευημερίας υψηλής ποιότητας.
Οι ενεργές εργασιακές πολιτικές οφείλουν να διευκολύνουν τους νέους
ανθρώπους να ενταχθούν στην αγορά εργασίας και ταυτόχρονα να τους
προστατεύουν από την εκμετάλλευση σε άμισθες «μαθητείες» και
«πρακτικές» ή από βραχυχρόνιες συμβάσεις εργασίας χωρίς πλήρη
κοινωνική ασφάλιση. Είναι απαραίτητη η ισχυρή εργατική νομοθεσία, η
ελεύθερη δράση των συνδικαλιστικών φορέων, αλλά και η κατοχύρωση του
δικαιώματος στην εργασία από τα κράτη-μέλη.
«Διεκδικούμε μία Ευρωπαϊκή Χάρτα για την Εργασία των Νέων που να
απαγορεύει την εκμετάλλευση».
Η εύκολες και ανέξοδες για τον εργοδότη προσλήψεις και απολύσεις πρέπει
να σταματήσουν. Οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας πρέπει να μπουν
σε ένα πλαίσιο, βάσει του οποίου η περαιτέρω ευελιξία θα συνδυάζεται με την
αναβάθμιση της κοινωνικής ασφάλισης. Αυτό είναι δυνατόν, μόνο όταν είναι
εγγυημένες τέσσερις προϋποθέσεις: α) καλές συμβάσεις εργασίας, β)
μεγαλύτερη στήριξη για τη μεταβατική περίοδο μεταξύ δύο διαφορετικών
εργασιών ή από την ανεργία σε νέα εργασία, γ) καλύτερη διά βίου εκπαίδευση
που βοηθά τους ανθρώπους να μορφώνονται και να εξελίσσονται, δ)
σύγχρονα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης που διασφαλίζουν σε όλους τους
εργαζομένους κατάλληλη υποστήριξη και διευκολύνουν την κινητικότητα στην
αγορά εργασίας.
«Ο στόχος μας είναι η εβδομάδα των 32 εργάσιμων ωρών, χωρίς τη μείωση
της αγοραστικής δύναμης των μισθών.»
Η εβδομάδα των 32 εργάσιμων ωρών αποτελεί ένα αποφασιστικό κίνητρο για
τη συμφιλίωση της επαγγελματικής με την οικογενειακή ζωή και συμβάλλει
στην βελτίωση της ποιότητας ζωής όλων των ευρωπαίων εργαζομένων,
κυρίως δε των νέων γονέων.
Για να καταπολεμήσουμε την ανεργία των νέων, οφείλουμε να κάνουμε
πραγματικότητα την βιώσιμη ένταξη των νέων στην αγορά εργασίας, τις
εθνικές πολιτικές κοινωνικής συνοχής για τη βελτίωση της κατάστασης των
πιο ευάλωτων νέων, την πρόληψη της αποτυχίας στην εκπαιδευτική
διαδικασία, την ενίσχυση της επαγγελματικής κατάρτισης των νέων, και την
διευκόλυνση της μετάβασης από την εκπαίδευση στην εργασία.
Το μοντέλο του «Πολωνού υδραυλικού» είναι απαράδεκτο. Οι εργαζόμενοι
πρέπει να υπάγονται στην εργατική νομοθεσία του κράτους στο οποίο
εργάζονται, με στόχο τον περιορισμό των πιθανοτήτων για χαμηλούς μισθούς
και άδικες συνθήκες εργασίας. Οι εργατικές νομοθεσίες στην Ευρωπαϊκή
Ένωση οφείλουν να συγκλίνουν προς τα υψηλότερα επίπεδα. Συνεπώς, οι
υπάρχουσες κοινοτικές οδηγίες πρέπει να αντικατασταθούν από μία νέα –
δεσμευτική – οδηγία με κοινωνικό χαρακτήρα για την κινητικότητα της
εργασίας.
Δεσμευόμαστε για περισσότερη κοινωνική
ασφάλιση. Για δημόσια υγεία, δημόσια
εκπαίδευση, δημόσια διά βίου κατάρτιση
υψηλής στάθμης.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει προωθήσει κυρίως την ενιαία αγορά, συχνά εις
βάρος των κοινωνικών δικαιωμάτων των πολιτών. Βάζουμε τέλος σε αυτή την
πορεία. Είναι σημαντικό να προάγουμε την ανταγωνιστικότητα της
ευρωπαϊκής οικονομίας, στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, αλλά αυτή η
τακτική δεν μπορεί πλέον να βασίζεται στην ιδιωτικοποίηση και στην
περαιτέρω απορρύθμιση. Στην Ευρώπη, πρέπει να εφαρμοστεί μία
προσέγγιση βασισμένη στα δικαιώματα.
«Προάγουμε υψηλής ποιότητας υπηρεσίες προσβάσιμες για όλους, παντού.»
Οι θεμελιώδεις τομείς τους οποίους πρέπει να διαχειρίζεται η κυβέρνηση ως
δημόσιες υπηρεσίες είναι η ασφάλεια, η δικαιοσύνη, η υγεία, η εκπαίδευση, το
νερό, η ενέργεια, η διαχείριση των απορριμμάτων, οι δημόσιες μεταφορές, τα
ταχυδρομεία και οι τηλεπικοινωνίες, τα δημόσια ΜΜΕ και η ενημέρωση, ο
πολιτισμός, ο αθλητισμός, η φροντίδα των παιδιών, η κοινωνική κατοικία, και
η κοινωνική ασφάλιση. Όλα αυτά είναι βασικά συστατικά του ευρωπαϊκού
κοινωνικού κράτους, παρέχουν τη βάση του συγκριτικού μας πλεονεκτήματος,
και εγγυώνται την κοινωνική συνοχή μέσα από την αρχή του μη αποκλεισμού
για όλους – διασφαλίζοντας ότι το δημόσιο συμφέρον επικρατεί του ιδιωτικού.

«Η αναγνωρισμένη εθελοντική εργασία είναι μη τυπική εκπαίδευση, όχι φθηνή
εργασία.»
Εκπαίδευση δεν συνιστούν απλά και μόνο το σχολείο και η απόκτηση ενός
πτυχίου. Η εκπαίδευση είναι ένα εργαλείο για την προαγωγή της ισότητας, της
αγωγής του πολίτη, της ποιοτικής απασχόλησης και της καλύτερης
(δια)πολιτισμικής κατανόησης. Στόχος μας είναι να αξιοποιήσουμε αυτό το
εργαλείο. Όλοι πρέπει να έχουν πρόσβαση σε όλα τα είδη εκπαίδευσης. Ένας
πραγματικός ευρωπαϊκός εκπαιδευτικός χώρος πρέπει να εγκαθιδρυθεί. Η
κινητικότητα των φοιτητών, ειδικά για τους πιο ευάλωτους νέους και για τους
νέους από τα νέα ή τα μελλοντικά κράτη-μέλη της ΕΕ, πρέπει να ενισχυθεί
ουσιαστικά. Είναι επιτακτική η ανάγκη για ένα κοινό ευρωπαϊκό σύστημα
ανώτατης εκπαίδευσης, ανοιχτό και προσβάσιμο σε όλους, με οικονομική
υποστήριξη στην διεθνή κινητικότητα των λιγότερο προνομιούχων φοιτητών
όταν είναι απαραίτητο. Επιπλέον, πρέπει να εγκαθιδρυθεί ένα καθολικό
σύστημα ERASMUS – κάνοντας εφικτή τη συμμετοχή σε προγράμματα
ανταλλαγής όλων των νέων έως 25 ετών.
Δεσμευόμαστε για την εξάλειψη της φτώχειας.
Για εθνικά κατώτατα εισοδήματα και μισθούς.
«Η εργασία πρέπει να αμείβεται». Αυτή η απλή αρχή πρέπει να γίνει
πραγματικότητα στην Ευρώπη. Στόχος μας είναι ένας ευρωπαϊκός ελάχιστος
μισθός με ίση αγοραστική δύναμη σε όλη την Ευρώπη, σε συνδυασμό με
ευρωπαϊκές ελάχιστες κοινωνικές παροχές. Εγγυώμαστε μία αξιοπρεπή ζωή
σε όλους, παντού.
Είναι απαραίτητη η εφαρμογή ενός ευρωπαϊκού ελάχιστου εισοδήματος ή
συλλογικών συμβάσεων εργασίας με ίση αγοραστική δύναμη, με βάση ένα
μακροπρόθεσμο όραμα κοινωνικής σύγκλισης, με εξαίρεση τις χώρες όπου το
ελάχιστο εισόδημα ασφαλίζεται από τις συλλογικές συμβάσεις και τη
νομοθεσία.
«Η παιδική φτώχεια πρέπει να εξαλειφθεί έως το 2014.»
Η κοινωνική συνοχή και ένταξη πρέπει να αποτελούν προτεραιότητα, γι’αυτό
και ζητούμε δράσεις που καταπολεμούν τη φτώχεια και ενισχύουν την
οικογένεια. Τα παιδιά πρέπει να έχουν αξιοπρεπή ζωή και η διακίνηση και
εμπορεία παιδιών πρέπει να εξαλειφθεί με κάθε μέσον. Επιπλέον, ζητούμε
έναν οδικό χάρτη για την ελάττωση του λειτουργικού αναλφαβητισμού κατά
50% έως το 2010 και την πλήρη εξάλειψή του έως το 2020.

ΛΥΣΗ ΔΕΥΤΕΡΗ: ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ. ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ
ΟΛΩΝ.
Η Μεταρρυθμιστική Συνθήκη είναι στην πραγματικότητα ένα σχετικά μικρό
βήμα στην θεσμική εξέλιξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Βεβαίως, θα ενισχύσει
τη δημοκρατία στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την ικανότητά της για την
προαγωγή των συμφερόντων των πολιτών σε καθημερινή βάση. Αλλά οι
σύγχρονοι θεσμοί και οι βελτιωμένες μέθοδοι εργασίας πρέπει να
αποδειχθούν επαρκείς και αποτελεσματικοί. Επιπλέον, η ευρωπαϊκή
νομοθεσία έχει πλέον ενισχύσει την προστασία από τις διακρίσεις και έχει
βελτιώσει την κοινωνική συνοχή, αλλά οι δεξιές κυβερνήσεις κάποιων κρατών-
μελών αποτυγχάνουν ξεκάθαρα να ανταποκριθούν στις ευθύνες τους. Το
μέλλον μας στην Ευρώπη είναι διαφορετικό.
Δεσμευόμαστε να καταργήσουμε την
άχρηστη γραφειοκρατία. Χτίζουμε την
Ευρώπη των Πολιτών. Οι νέοι συμμετέχουν
στη λήψη των αποφάσεων.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να είναι μία απλή ένωση κρατών-μελών.
Οφείλει να επιτρέπει και να αναπτύσσει την ενεργή συνεργασία μεταξύ των
πολιτών. Όραμά μας είναι η Ευρώπη να αντιμετωπίζει και να επιλύει τα
σύγχρονα προβλήματα των πολιτών. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ως ο μόνος
θεσμός της ΕΕ που εκλέγεται απευθείας από τους πολίτες, πρέπει να έχει
εξουσία συναπόφασης για όλη την ευρωπαϊκή νομοθεσία, πλήρη εξουσία επί
του προϋπολογισμού της ΕΕ, και το δικαίωμα της πρωτοβουλίας.
«Μ’εμάς, η Ευρωπαϊκή Ένωση αναλαμβάνει πλήρως το ρόλο της.»
Διαθέτουμε μακρά παράδοση στην αποτελεσματική καταπολέμηση της
διαφθοράς και της κακοδιαχείρισης του δημόσιου χρήματος, γι’αυτό και όλοι οι
αιρετοί πρέπει να υπακούν σε αυστηρούς οικονομικούς κανονισμούς και κάθε
κακή διαχείριση πρέπει να τιμωρείται αυστηρά. Επιπλέον, το σύστημα
διοίκησης της ΕΕ πρέπει να μεταρρυθμιστεί συνολικά, η Ευρωπαϊκή Κεντρική
Τράπεζα να εκδημοκρατιστεί και ο αριθμός των Επιτρόπων να περιοριστεί.
Στην πραγματικότητα, κάθε Επίτροπος πρέπει να εκλέγεται για ένα
συγκεκριμένο χαρτοφυλάκιο, και να είναι προσωπικά υπόλογος μόνο στο
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
«Αγωνιζόμαστε για το δικαίωμα των πολιτών να διεκδικούν και να
αποφασίζουν.»
Η Ευρώπη πρέπει να ανήκει στους πολίτες της. Η συμμετοχή αποκτά νέο
νόημα, ενώ η ευαισθητοποίηση, η κινητοποίηση και η εμπλοκή στη λήψη των
αποφάσεων μπορούν ν’αλλάξουν το κατεστημένο. Στα σημαντικά θέματα, η
κάθε ψήφος έχει βαρύτητα, ακόμη και όταν απρόθυμες ηγεσίες τείνουν να το
ξεχνούν. Η νομοθετική πρωτοβουλία των πολιτών γίνεται ένα από τα θεμέλια
της σύγχρονης δημοκρατίας στην ΕΕ. Για να καταφέρουμε αυτό το στόχο,
απαιτείται μεγαλύτερη διαφάνεια στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων, όχι
μόνο σε ευρωπαϊκό, αλλά και σε εθνικό επίπεδο.
«Διεκδικούμε το δικαίωμα ψήφου από την ηλικία των 16 ετών.»
Οι νέοι άνθρωποι πρέπει να συμμετέχουν στις εργασίες της Ευρωπαϊκής
Ένωσης. Τα επίσημα αρχεία πρέπει να είναι ανοιχτά και προσβάσιμα στο
κοινό. Βάζουμε τέλος στην πατερναλιστική Ευρώπη. Όλοι οι νέοι κανονισμοί
και οι διαδικασίες πρέπει να σχεδιάζονται με τη συμβολή των νέων
ανθρώπων, από το τοπικό έως το ευρωπαϊκό επίπεδο.
«Η διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να συνεχιστεί.»
Η Νοτιοανατολική Ευρώπη, η Ρωσία, ο Καύκασος και η Τουρκία είναι μέρος
της Ευρώπης. Οι υπό ένταξη χώρες, όπως η Τουρκία και τα Βαλκάνια, έχουν
την ευθύνη να πληρούν αντικειμενικά κριτήρια όπως ο σεβασμός στα
ανθρώπινα δικαιώματα, το κράτος δικαίου, το κοινοτικό κεκτημένο, η
οικονομική πολιτική, η οικονομική λογοδοσία, κλπ. Η Ευρωπαϊκή Ένωση
οφείλει να παρέχει επαρκή οικονομικά μέσα και εμπειρία, δίνοντας τη
δυνατότητα σε αυτές τις χώρες και στις κοινωνίες τους να προσαρμοστούν
στα κριτήριά της, αλλά και να αναλαμβάνει δράσεις όταν τα ανθρώπινα
δικαιώματα παραβιάζονται. Παράλληλα, οι σχέσεις με τη Ρωσία και τον
Καύκασο πρέπει να ενισχυθούν, επίσης με βάση τα αντικειμενικά κριτήρια,
όπως αυτά περιγράφονται στην Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας.
Δεσμευόμαστε για την αντιμετώπιση των
πραγματικών αιτιών της μετανάστευσης και
για καλύτερες πολιτικές ένταξης.
Η δημιουργία μιας «Ευρώπης-οχυρού», όπως θέλουν τα δεξιά κόμματα, δεν
θα σταματήσει τη μετανάστευση – απλώς ενισχύει την λαθρομετανάστευση
και χειροτερεύει τις συνθήκες ζωής των μεταναστών. Είναι απαραίτητη μία
ορθολογιστική και αλληλέγγυα προσέγγιση στο φαινόμενο της
μετανάστευσης, βασισμένη στα θεμελιώδη δικαιώματα – μία προσέγγιση που
να προσφέρει ασφάλεια σε όσους αναζητούν άσυλο και να αντιμετωπίζει τους
οικονομικούς μετανάστες με σεβασμό και υπευθυνότητα.
«Το άδικο καθεστώς των θεωρήσεων εισόδου (visa) πρέπει να τερματιστεί.»
Πρέπει να εφαρμοστεί μία «γενική αμνηστία» για όλους τους «παράνομους
κατοίκους» της Ευρώπης, προσφέροντάς τους την ιδιότητα του πολίτη με όλα
τα σχετικά δικαιώματα και τις αντίστοιχες υποχρεώσεις. Μέχρι το 2014,
πρέπει να θεσπιστεί μία κοινή μεταναστευτική πολιτική, που θα
συμπεριλαμβάνει την εναρμόνιση των κριτηρίων και της μεταναστευτικής
νομοθεσίας, αλλά και την δίκαιη κατανομή του οικονομικού βάρους της
φιλοξενίας και κοινωνικής ένταξης των μεταναστών. Αυτή η πολιτική θα
προβλέπει πλήρη πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα για τους μετανάστες, το
δικαίωμα στην επανένωση της οικογένειας, στην εργασία, στην πρόσβαση σε
δημόσιες υπηρεσίες, καθώς και το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι.
Για να αντιμετωπίσουμε την μαζική μετανάστευση, πρέπει να ασχοληθούμε με
τις αιτίες της: τη φτώχεια, την καταπίεση και τις ένοπλες συγκρούσεις.
Περισσότεροι από είκοσι εκατομμύρια άνθρωποι εγκατέλειψαν τις εστίες τους
εξαιτίας συγκρούσεων, ανθρωπιστικών κρίσεων και δικτατοριών, ενώ ακόμη
πιο πολλοί φεύγουν από τις χώρες τους εξαιτίας της οικονομικής κατάρρευσης
και της ακραίας φτώχειας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να κρατήσει την
υπόσχεσή της για την εξάλειψη της φτώχειας έως το 2015.
Δεσμευόμαστε για ίσα δικαιώματα για
όλους: Καμία διάκριση σε βάρος των
γυναικών, των νέων, των ομοφυλοφίλων,
των ανθρώπων με αναπηρίες, των
μεταναστών, των μειονοτήτων, των
ανθρώπων με διαφορετικό θρήσκευμα.
Χρειαζόμαστε μία ανοιχτή κοινωνία, στην οποία όλοι μπορούν να
συμμετέχουν πλήρως, ανεξάρτητα από το εισόδημά τους, την εθνική ή
κοινωνική τους καταγωγή, το φύλο τους, τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις,
την ηλικία, την φυσική κατάσταση ή την αναπηρία τους, τον θρησκευτικό ή
πολιτικό τους προσανατολισμό, την ιθαγένειά τους. Μία κοινωνία, όπου είναι
εγγυημένα τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα όλων, και όπου όλοι έχουν
αξιοπρεπή εργασία, κοινωνικές απολαβές και εκπαίδευση. Ο αποκλεισμός, οι
διακρίσεις, η ξενοφοβία, η ομοφυλοφοβία και οι ανισότητες ανάμεσα στα δύο
φύλα δεν έχουν θέση στο μέλλον μας μέσα στην Ευρώπη!
«Οι μισθολογικές ανισότητες μεταξύ των δύο φύλων δεν έχουν θέση στην
Ευρώπη.»
Απέχουμε ακόμη πολύ από την επίτευξη της ισότητας των δύο φύλων στην
Ευρώπη. Η βία κατά των γυναικών, μέσα κι έξω από το σπίτι, η διακίνηση και
εμπορεία γυναικών, καθώς και ο εξαναγκασμός στην πορνεία αποτελούν μία
πραγματικότητα. Πρέπει να εξαλειφθούν όλες οι μορφές ανισοτήτων ανάμεσα
στα δύο φύλα και να κατοχυρωθούν τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα των
γυναικών. Οι ιδιωτικές επιχειρήσεις θα πρέπει να έχουν την υποχρέωση της
ανάδειξης γυναικών σε διευθυντικές θέσεις σε ποσοστό τουλάχιστον 40%.
Πρέπει να προσφέρεται επαρκής γονεϊκή άδεια (τόσο για τη μητέρα όσο και
για τον πατέρα), χωρίς μισθολογικές διακρίσεις. Πρέπει να ενθαρρύνονται και
οι άντρες και οι γυναίκες να ακολουθούν καινούριες μεθόδους, και το σύστημα
να είναι ανοιχτό τόσο για την εργαζόμενη μητέρα όσο και για τον πατέρα που
θέλει ν’ασχοληθεί με την οικογένειά του. Η αρχή αυτή πρέπει να υποστηριχθεί
με κρατικούς πόρους και ποιοτικά συστήματα φροντίδας για τα παιδιά, που να
επιτρέπουν στις γυναίκες να επιστρέφουν στην εργασία ή στις σπουδές τους
στο τέλος της γονεϊκής άδειας.
«Ο γάμος των ομοφυλοφίλων πρέπει να επιτρέπεται σε όλα τα κράτη-μέλη της
ΕΕ.»
Είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάποιου να είναι ομοφυλόφιλος. Υποστηρίζουμε
ενεργά τον αγώνα για ίσα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων γυναικών και
ανδρών, των αμφιφυλόφιλων και των ανθρώπων που έχουν αλλάξει φύλο.
Πολλά κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν έχουν αναγνωρίσει νομικά
την συμβίωση ή το γάμο των ομοφυλοφίλων, ακόμη λιγότερα δίνουν στα
ομοφυλόφιλα ζευγάρια το δικαίωμα να υιοθετήσουν παιδιά, ενώ τα συστήματα
κοινωνικής ασφάλισης κάνουν διακρίσεις εις βάρος τους. Αυτό πρέπει
ν’αλλάξει.

ΛΥΣΗ ΤΡΙΤΗ: ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ.
ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΛΙΜΑΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ.
Οι σημερινές μας επιλογές επηρεάζουν τις ζωές μας, αλλά ακόμη
περισσότερο τις ζωές των παιδιών και των εγγονών μας. Τα καυσαέρια που
θα εκπέμψουμε το 2009, θα μείνουν στην ατμόσφαιρα μέχρι το 2019 και
περισσότερο. Υπάρχει μεγάλη ανομοιογένεια στον πλανήτη μας: οι άνθρωποι
έχουν άνισα εισοδήματα και άνισο πλούτο. Οι βίαιες συγκρούσεις, οι
ανεπαρκείς πόροι, η έλλειψη συντονισμού και οι αδύναμες πολιτικές
εξακολουθούν να καθυστερούν την αναπτυξιακή πορεία, ειδικά στην Αφρική.
Το μέλλον μας στον κόσμο είναι διαφορετικό.
Δεσμευόμαστε για έναν βιώσιμο τρόπο
ζωής: Όποιος ρυπαίνει, πληρώνει επιπλέον
«πράσινους» φόρους. Η υπεύθυνη στάση
προς το περιβάλλον ανταμείβεται.
Η δική μας Ευρώπη είναι περιβαλλοντικά βιώσιμη. Η Ευρώπη διαθέτει την
τεχνολογία και τις υποδομές για να εφαρμόσει πολιτικές για τις ανανεώσιμες
πηγές ενέργειας, για τη βιώσιμη διαχείριση του νερού, για την ασφαλή
διαχείριση των απορριμμάτων, και για μία περιβαλλοντικά υπεύθυνη αγροτική
πολιτική. Όσοι ρυπαίνουν, οφείλουν να πληρώνουν επιπλέον φόρους-
πρόστιμα. Η εμβάθυνση στην περιβαλλοντική εκπαίδευση, ειδικά για τους
νέους, πρέπει να αποτελέσει θεμέλιο για τις ευρωπαϊκές περιβαλλοντικές
πολιτικές. Η πυρηνική ενέργεια, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα, δεν είναι ούτε
κατάλληλη ούτε βιώσιμη λύση.
«2014: η μισή ενέργεια που καταναλώνεται στο σπίτι, να παράγεται στο σπίτι.»
Ενεργειακή ασφάλεια σημαίνει διαφοροποίηση των ενεργειακών πηγών – και
η Ευρωπαϊκή Ένωση θα έπρεπε να εκμεταλλεύεται καλύτερα τις δυνατότητες
των ανανεώσιμων πηγών, αλλά και να εκδημοκρατίσει την παροχή ενέργειας.
Η προστασία από τους κινδύνους των γενετικά τροποποιημένων τροφίμων
πρέπει να βελτιωθεί μέσα από νέους κανόνες. Πρέπει να προαχθούν
εναλλακτικά μέσα μεταφοράς στις συμβατικές οδικές και αεροπορικές
μεταφορές, με στόχο να αντιμετωπιστούν και τα αυξανόμενα κυκλοφοριακά
προβλήματα. Οι άνθρωποι πρέπει να έχουν την ευκαιρία να παίρνουν
υπεύθυνες αποφάσεις για το μέλλον τους.
«Προτείνουμε νέες συνεργασίες για μία νέα, παγκόσμια, ασφαλή ενεργειακή
στρατηγική.»
Ένας νέος, πιο βιώσιμος τρόπος ζωής αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα. Έως το
2012 χρειάζεται ένα νέο «πρωτόκολλο του Κιότο», με στόχο την εξάλειψη των
καυσαερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Θα έπρεπε να
θεσπιστεί στο πλαίσιο του ΟΗΕ ένα Συμβούλιο Ασφαλείας για περιβαλλοντικά
θέματα. Η κοινή αγροτική πολιτική με τη σημερινή της μορφή πρέπει να
περιοριστεί, και τα μέτρα που εμποδίζουν το ελεύθερο και δίκαιο εμπόριο με
τις αναπτυσσόμενες χώρες να εξαλειφθούν.
Δεσμευόμαστε για τερματισμό των
μονόπλευρων δράσεων: για τη
μεταρρύθμιση της παγκόσμιας
διακυβέρνησης και τον ειρηνικό αφοπλισμό.
Οι κοινωνίες χωρίς νόμους μένουν έρμαια αποκλειστικά στις αποφάσεις των
ισχυρών. Γι’αυτό χρειαζόμαστε μία παγκόσμια διακυβέρνηση. Ο Οργανισμός
Ηνωμένων Εθνών είναι ο σημαντικότερος παγκόσμιος οργανισμός, και η
λειτουργία του, ο συντονισμός και η αποτελεσματικότητά του, οφείλουν να
βελτιωθούν. Το διεθνές δίκαιο είναι εξαιρετικής σημασίας για την οικοδόμηση
της διεθνούς δημοκρατίας και μίας δίκαιης παγκόσμιας τάξης. Πρέπει όλοι να
σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και να μπει οριστικό τέλος στα
βασανιστήρια και στις θανατικές ποινές.
«Απαιτούμε να σταματήσει η εξάπλωση του HIV/AIDS και της ελονοσίας έως
το 2015.»
Ο παγκόσμιος πλούτος κατανέμεται άδικα. Είναι απαραίτητη μία διεθνής
φορολόγηση των διεθνών οικονομικών συναλλαγών, με στόχο τη
χρηματοδότηση της ανάπτυξης και την υποστήριξη της σταθερότητας και της
ασφάλειας. Όλα τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει τελικά να
φτάσουν το στόχο της διάθεσης του 0,7% του ΑΕΠ τους για βοήθεια στις
αναπτυσσόμενες χώρες – έναν στόχο στον οποίο όλοι έχουν συμφωνήσει. Ο
συντονισμός της διεθνούς βοήθειας πρέπει να έχει ως κατεύθυνση την
υποστήριξη της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και όχι της
διαφθοράς και της κακής διακυβέρνησης.
«Ο πόλεμος δεν είναι λύση. Καταπολεμούμε την τρομοκρατία ειρηνικά και
αποτελεσματικά.»
Η πραγματική ασφάλεια βασίζεται στην εμπιστοσύνη, στο σεβασμό και στην
αλληλεγγύη. Η πρόληψη και η διαχείριση των συγκρούσεων πρέπει να γίνεται
μέσα από ενεργή διπλωματία και αναδιανομή του πλούτου. Η χρήση
στρατιωτικής ισχύος επιτρέπεται μόνο κατόπιν εξουσιοδότησης από τον ΟΗΕ.
Τα πυρηνικά όπλα και τα όπλα μαζικής καταστροφής είναι μία
πραγματικότητα που πρέπει να λάβει τέλος. Η Ευρώπη οφείλει να
προσπαθήσει περισσότερο για την προώθηση του αφοπλισμού μέσα από
όλες τις οδούς που διαθέτει και τις σχέσεις με τους εταίρους της, ξεκινώντας
από τον δικό της αφοπλισμό.

Δεσμευόμαστε για αξιοπρεπή εργασία για
όλους: Βάζουμε τέλος στην παγκόσμια
οικονομική κρίση και ρυθμίζουμε τη δίκαιη
παγκοσμιοποίηση.
Οι αγορές εργασίας στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο πρέπει να
εκσυγχρονιστούν, για να προλάβουν τις σταδιακές οικονομικές αλλαγές και
την κινητικότητα των τομέων της οικονομίας. Οι άνθρωποι στον
αναπτυσσόμενο κόσμο χρειάζονται και αυτοί περισσότερες και καλύτερες
θέσεις εργασίας, για να ξεφύγουν από τη φτώχεια και για να βελτιώσουν τις
προοπτικές τους για το μέλλον. Εμείς επιλέγουμε να επενδύσουμε 250
εκατομμύρια ευρώ επιπλέον στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Κοινωνικής
Προσαρμογής για να εξισορροπήσουμε τις κοινωνικές επιπτώσεις της
παγκοσμιοποίησης στην Ευρώπη και για να προαγάγουμε ποιοτικότερες
θέσεις εργασίας και καλύτερη κοινωνική προστασία στο νότο. Γι’αυτό το λόγο,
οι κανονισμοί της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας πρέπει να γίνουν
υποχρεωτικοί, ώστε να προωθήσουν την δίκαιη παγκοσμιοποίηση τόσο στις
εσωτερικές όσο και στις διεθνείς πολιτικές.
«Οι άδικοι εμπορικοί κανονισμοί πρέπει να τερματιστούν.»
Όλες οι διμερείς και περιφερειακές εμπορικές συμφωνίες πρέπει να
περιλαμβάνουν υποχρεωτικές δεσμεύσεις για την εφαρμογή των θεμελιωδών
εργασιακών κανόνων, της αξιοπρεπούς εργασίας, της βιώσιμης ανάπτυξης
και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όλοι οι κανονισμοί του Παγκόσμιου
Οργανισμού Εμπορίου, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της
Παγκόσμιας Τράπεζας οφείλουν να συμβάλλουν περαιτέρω σε αυτή την
κατεύθυνση.
Ο κόσμος βρίσκεται σε οικονομική κρίση. Καιροσκόποι εξαγοράζουν και
διαλύουν υγιείς εταιρίες με στόχο τα βραχυπρόθεσμα κέρδη, χωρίς να δίνουν
σημασία στις κοινωνικές επιπτώσεις. Χρειαζόμαστε ένα Σύμφωνο
Οικονομικής Βιωσιμότητας στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του
Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, με τη συμμετοχή και των κρατών και των
κοινωνικών εταίρων, για να σταματήσουν αυτές οι πρακτικές στο μέλλον.